Kim był Aleksander Fredro?

W lipcu przypada 145 rocznica śmierci kultowego pisarza komedii.

Aleksander Fredo - życiorys

Aleksander Fredero-Biografia Fredero urodził się w Suchoruf koło Przemyśla 20 czerwca 1793. Pochodził z wielodzietnej rodziny, miał ośmioro rodzeństwa. Jego ojciec Jacek pochodził z podupadłej rodziny szlacheckiej. Posag żony i własna roztropność poprawiły jego status społeczny. W 1822 r. otrzymał tytuł hrabiowski. Aleksander otrzymał edukację rodzinną, ale sam przez całe życie dążył do pogłębiania swojej wiedzy. W wieku 16 lat wstąpił do armii napoleońskiej w Księstwie Warszawskim. Uczestniczył w bitwie 1812 r. oraz został odznaczony medalem Virtuti Militari. W latach 1813-14 był urzędnikiem porządkowym w siedzibie Cesarstwa. Został odznaczony Legią Honorową za służbę wojskową. Po klęsce Napoleona opuścił wojsko i powrócił w 1815 r. do dworu Beńkowa Wisznia pod Lwowem.

W 1828 wziął sobie za żonę hrabię Zofię z Jabłonowskich. Po kilku latach nieudanego małżeństwa Zofia opuściła swojego mężczyznę, ale na rozwód czekała prawie 10 lat. Mogło to wynikać z trudności rodziny Jabłonowskich z zakończeniem związku pod kierunkiem konwencji. Fredero miał dwoje dzieci: Zofię, późniejszą hrabinę. Szeptyckiej, autorki „Wspomnienia z poprzednich lat” i syna komediopisarza Jana Aleksandra. Fredro brał udział w działaniach obywatelskich. Nie brał udziału w Powstaniu Listopadowym, ale reprezentował interesy dżentelmenów w Galicyjskim Zgromadzeniu Państwowym. Podczas Narodowej Wiosny pisarz, który wygłaszał antyaustriackie przemówienia, został oskarżony o zdradę stanu, ale sprawa została umorzona. W latach 1850-55 przebywał z rodziną w Paryżu, gdzie zetknął się z polskimi emigrantami, w tym Polakami wśród,

których był Adam Mickiewicz. Po powrocie do Polski osiadł we Lwowie.

Sztuka oraz dzieła pisarza

Aleksander Freda zazwyczaj pisał komedie, ale warto pamiętać, że napisał też bajki, sporadycznie pisał wiersze i znakomity pamiętnik, w którym opisywał swoje młodzieńcze wspomnienia „Trzy razy trzy”, zabawne „Nieszczęście najszczęśliwszego męża”. , zbiór przysłów – „Notatki staruszka”, a także wiele artykułów i przemówień z różnych okazji. Jego baśnie weszły do obiegu kulturowego i niekoniecznie są związane z jego imieniem: „Osioł w żłobie”, „Małpa w wannie”, „Paweł i Gaweł”. Zapisał się w historii literatury jako wybitny komediopisarz. Twórczość komediową Fredry można podzielić na dwa okresy: 1818-42 i 1857-68. Do najważniejszych dzieł stworzonych przez Aleksandra Fredero w pierwszym okresie należą: „Pan Jowialski” (1832), „Przysięga dziewczyny” (1833), „Zemsta” (1834), „Do życia” (1835) rok). Tematami tych prac są zazwyczaj pieniądze, miłość i małżeństwo, a największy delemat bohatera dotyczy tego, czy ożenić się dla pieniędzy, czy ożenić się z miłości.

Od 1842 r. Aleksander Fredro nie publikuje nowych dzieł. Nie jest jasne, czym jest spowodowana taka przerwa. Być może wpłynęły na to negatywne oceny krytyków, którzy zarzucali mu, że nie poruszał tematów ważnych dla kraju. . Innym powodem może być także konfrontacja własnej twórczości z romantycznymi publikacjami u imigrantów po 1835 roku i poczuciem wątków innych niż popularne w zwycięskim nurcie literackim.

Nieoczekiwany powrót Fredera nastąpił po przybyciu do Paryża i trwał do 1868 roku. Pisarz nie zgodził się jednak na publikację nowych dzieł. Następnie powstały treści: „Wielki człowiek małego biznesu”, „Student”, „Co za kłopot!”, „Rewolwer”. Zostaly one zbiorowo wydane dopiero po jego śmierci.